İlk adım Çene bağım

...işe başvurdum.
bir gazeteye, onlara staj yapmak istedigimi ve belli başlı bi ikitane özelliğimi içeren basitinden özgeçmiş yolladım. İlk önce okundu iletisi geldiğinde heycanlandım, fakat kabul edildiniz maili butun gun boyunca gelmedi.
Ertesi sabah, erken kalkmak zorunda olmadıgım uzun gunlerimden biriydi ve yatagımdaan ayrılmak istemedim bi turlu, ne evdeki tıkırtılar, ne karnımın aclıgı hic bsii kaldıramadı uykumdan. sonra telefonum bip etti. o bip sesesi fırlayark kalkmamı sagladıgı icin biraz kızıyorum kendime, herneyse, telefonu actım bi ofis gurltusu gelen faxlarr giden telefonlar bi kosusturma konusmalar vs ama alo alo diyorum kimse cevap vermiyo. Sora kapadım bnde telefonu bidaa çaldı hemen, açtım aynı engame bi spiker konusyo gundemdeki operasyonlardan bahsediyo haberler vs ama yine kimse cavap vermiyo, buruk kapadım telefonu, gazete beni sevmedi, sesimi sevmedi almadı işe..
bi saaat sora bidaa aradım. bu seferde kimse acmadı. sora bidaa aradım, tanıdık bi ses
-alo dedi :s
-naber dedim
-pardon kimle gorusuyorum dedi
meger arkadasımın annesiymis, cebinde yada cantasından aranmısım, heralde ofiste yada onunn gbi bi yerdeydi veya tv de haberleri izliyodu.
iki paragrafla anlatmaya calıstıgım 2 saatlik burkulma hikayem eminimki bana bişiler ögretmek içindi.

bunu bidaa okudugumda dersimi almıs olmak istiorum sadece.