İlk adım Çene bağım

ilişkili oldugum bir dalavere yuzundenmi öldürüldüm? zannetmiyorum. ben ölmneden önce iki uzun çubuğum vardı. ve hayatım boyunca daha fazlası olmadı. cok da uzun olduğunu söyleyemem hayatımın ama, evet benim diyebileceğim iki çubuk. Yada sırf avuclarımda tutabildigim için mi benim olduğunu sandım..
kimse bilmiyor, yada kanıtlanamıyor ama bi de katilim aslına bakarsanız. bunu bilyorum, bunu bilyorum çünkü ölmem için tek sebep katil olmam olabilir. iki çubuk.
Belki bu noktadan sonra beni dinlemek istemeyebilrisiniz. ama içimde kalmasınıda ben istemiyorum. kardeş katili olmam, eğer görebilseydim yüzündeki çizgileri belirginletirecek kadar ağır annem için. Ama şimdi ona bu denli bir acı yaşatmadığım için mutlu sayabiliyorum kendimi. altı üstü iki çubuk. avcumun içinde, oyalanabileceğim tek şey buydu, yuzunu pek göremediğim kız kardeşimi öldürmeme sebep oldu. Aaah! yine böyle söyledim. söyledim ama emin değilim ha. Belkide başka bir sebebbi vardır ölümümüzün, ama içimdeki şu nalet his..
Ayak. ömrüm boyunca, şu kısa hayatım boyunca görebildiğim en şahane şey bir çift ayak oldu. Vakti gelseydi, kapalı garajından bindiğim arabamla ayrıldığım evimin manzarasına denk ve yine kaplı garajıyla ulaştığım ofisimden seyredeceğim boğaz, deniz manzarası bana benzer şeyler hissettirecekti. Bundan eminim, çünkü kapalı bir hayat, hissetmeye aç olduğum duygularımı kaşımaktan başka ne yapablir? ilişikte olmadığım insanların arasında farkedilebilme luksüm yok ki! Çok açık değilmi sizcede, yokum işte orda farketmişmiydinz beni? Ama belki bu kadar dayanıp dinlediyseniz farkedebilrsiniz,( o zaman artı bir olrum) çünkü şu anda beyaz ışığın içinde kan damlası olma ihtimalime dair konuşuyorum, belki o vakit gelseydi, peyaz peçetedeki minik pıhtıcık size bunları yazamayacak, hatta ulaşamayacaktı bile. Uff.. heryer kırmızıydı, avuclarımın içinde de iki çubuk.
itiraf ediyorum, basit bir kıskançlık krizi, benim göremediğim ayaklarımdan daha güzel oldukları için sırf. daha güzellerdi, çünkü gördüğüm en güzel ayaklardı ve en güzelden daha güzeli olamaz. Amacım basitti. Fark edilmek. her yer karanlıktı ama bilyorum kırmızıydı da aynı zamanda ama göremiyorduk o ayrıı.. olsun ama kırmızıydı ve bizde kırmızydık ama O'nun ayakları muhteşemdi. eşittik, ama o vasatın üstündeydi. aynıydık ama kendiliğinden yüksekti. ve elimden bişey gelmez ki aynıysak eğer. ve beni farkedemezdiniz ki. bu böyle değilmidir? öyle ya farketmişmiydiniz dinleyene kadar?

Orada olmakla burda olmanın farkı şimdi başlıyor. siz beni dinleyince başladı. çubuklarımızı değiştirmek aptalca bi fkir olablir, ama o ekis bir durumdan artı bir'e beni; bu cinayetim taşıdı.
..yoksa ölmem öldürmemm, hepsi hikaye.


(ceninin cinayeti; fark edebilmemmiz için, eksi durmunu artıya çevirmek için bize bunu dinletmen mi gerekiyordu sadece.)